The Lord Of The Rings

Choć "Śródziemie" używane jest przez Tolkiena na określenie tylko jednego kontynentu (Endorë w quenyi, Ennor  w sindarinie), będącego w przybliżeniu tym, co później stało się Eurazją i Afryką, słowa tego używa się też często na określenie całego świata z jego mitologii (który poprawnie nazywa się Arda). Jest tak dlatego, że Aman przestał być częścią Ardy, zaś Wschodnie Krainy pozostały niezbadane, więc Śródziemie było jedyną znaną częścią świata.

Jeśli nałożyć mapę Śródziemia na naszą, prawdziwą Ziemię (w dużym przybliżeniu) i porównać niektóre zbieżności klimatyczne, botaniczne i zoologiczne, Shire, ojczyzna hobbitów, znajdzie się w umiarkowanej Anglii, Gondor w śródziemnomorskich Włoszech i Grecji, Mordor w zwrotnikowej Turcji i na Bliskim Wschodzie, Gondor Południowy na pustyniach północnej Afryki, Rhovanion w lasach wschodniej Europy i na stepach zachodniej i południowej Rosji, Rhun na stepach Kazachstanu, północne pustkowie – Forodwaith w norweskich fiordach, zaś półwysep Forochel na lodowcach Islandii. Według Tolkiena Shire znajduje się w okolicach angielskiego Warwickshire, Minas Tirith w Gondorze jest odpowiednikiem Bizancjum, a Isengard odpowiednikiem Wenecji.

Hobbit i Władca Pierścieni przedstawione są jako tłumaczenie Czerwonej Księgi Marchii Zachodniej, dzieła Bilba, Froda i innych hobbitów. Tak jak Król Lir Williama Shakespeare'a czy Conan barbarzyńca Roberta E. Howarda opowieści Tolkiena dzieją się w fikcyjnym okresie historycznym prawdziwego świata, który naprawdę nie mógł istnieć. Długość roku, fazy księżyca i opisy konstelacji wskazują na to, że świat przedstawiony to Ziemia nie dawniej niż kilka tysięcy lat temu.

Tolkien stworzył języki, mitologię i historię Śródziemia, które stanowiły tło historyczne jego opowieści. Większość z jego opowieści i esejów o Śródziemiu, oprócz Hobbita i Władcy Pierścieni została zredagowana i wydana po jego śmierci przez jego syna Christophera. Najistotniejszym z nich jest Silmarillion, który opisuje kosmologię świata – zarówno Śródziemia, jak i Valinoru czy Númenoru i innych krain. Inne książki wydane pośmiertnie to Niedokończone opowieści i wielotomowa Historia Śródziemia, zawierające niedokończone historie i eseje, a także pokazujące rozwój koncepcji Tolkiena od wczesnych szkiców aż po ostatnie dni jego życia. W 2007 roku wydano również książkę Dzieci Húrina, będącą rozwinięciem jednej z historii zawartej w Silmarillionie.Choć "Śródziemie" używane jest przez Tolkiena na określenie tylko jednego kontynentu (Endorë w quenyi, Ennor  w sindarinie), będącego w przybliżeniu tym, co później stało się Eurazją i Afryką, słowa tego używa się też często na określenie całego świata z jego mitologii (który poprawnie nazywa się Arda). Jest tak dlatego, że Aman przestał być częścią Ardy, zaś Wschodnie Krainy pozostały niezbadane, więc Śródziemie było jedyną znaną częścią świata.

Jeśli nałożyć mapę Śródziemia na naszą, prawdziwą Ziemię (w dużym przybliżeniu) i porównać niektóre zbieżności klimatyczne, botaniczne i zoologiczne, Shire, ojczyzna hobbitów, znajdzie się w umiarkowanej Anglii, Gondor w śródziemnomorskich Włoszech i Grecji, Mordor w zwrotnikowej Turcji i na Bliskim Wschodzie, Gondor Południowy na pustyniach północnej Afryki, Rhovanion w lasach wschodniej Europy i na stepach zachodniej i południowej Rosji, Rhun na stepach Kazachstanu, północne pustkowie – Forodwaith w norweskich fiordach, zaś półwysep Forochel na lodowcach Islandii. Według Tolkiena Shire znajduje się w okolicach angielskiego Warwickshire, Minas Tirith w Gondorze jest odpowiednikiem Bizancjum, a Isengard odpowiednikiem Wenecji.

Hobbit i Władca Pierścieni przedstawione są jako tłumaczenie Czerwonej Księgi Marchii Zachodniej, dzieła Bilba, Froda i innych hobbitów. Tak jak Król Lir Williama Shakespeare'a czy Conan barbarzyńca Roberta E. Howarda opowieści Tolkiena dzieją się w fikcyjnym okresie historycznym prawdziwego świata, który naprawdę nie mógł istnieć. Długość roku, fazy księżyca i opisy konstelacji wskazują na to, że świat przedstawiony to Ziemia nie dawniej niż kilka tysięcy lat temu.

Tolkien stworzył języki, mitologię i historię Śródziemia, które stanowiły tło historyczne jego opowieści. Większość z jego opowieści i esejów o Śródziemiu, oprócz Hobbita i Władcy Pierścieni została zredagowana i wydana po jego śmierci przez jego syna Christophera. Najistotniejszym z nich jest Silmarillion, który opisuje kosmologię świata – zarówno Śródziemia, jak i Valinoru czy Númenoru i innych krain. Inne książki wydane pośmiertnie to Niedokończone opowieści i wielotomowa Historia Śródziemia, zawierające niedokończone historie i eseje, a także pokazujące rozwój koncepcji Tolkiena od wczesnych szkiców aż po ostatnie dni jego życia. W 2007 roku wydano również książkę Dzieci Húrina, będącą rozwinięciem jednej z historii zawartej w Silmarillionie.